Szanowni Państwo,
uprzejmie proszę o rozstrzygnięcie: czy rosyjskie słowo „перeковка” należy zapisywać jako pieriekowka, czy może przyjęta jest również spolszczona wersja pierekowka, którą można spotkać w Internecie.
Dziękuję i pozdrawiam
Ewa Kaniowska

Szanowni Państwo,
proszę o wyjaśnienie wątpliwości dotyczących pisowni nazwy wirusa Ebola. Zakładam, że w zdaniu: „Większość mieszkańców Afryki miała już kontakt z ebolą” nazwę tę, jako pospolitą, piszemy małą literą, natomiast w zdaniach: „Stwierdzono obecność wirusa Ebola w Polsce” lub „W szpitalu w N. przebywa pacjent cierpiący na gorączkę krwotoczną Ebola” nazwa ta, jako własna, winna być pisana wielką literą i nieodmienna.
Z wyrazami szacunku Ewa Tomaszewska

Dzień dobry,
1. Bardzo proszę o odpowiedź, która forma jest poprawna: Miasto stołeczne Warszawa czy Miasto stołeczne Warszawy?
2. Jak zapisać – Nic nie robienie?
3. Sprzed 20 lat czy Sprzed 20 laty?
4. Mandat w wysokości pięćset złotych czy Mandat w wysokości pięciuset złotych?
Dziękuję i pozdrawiam
Magda Galińska

Czy uzasadnione jest pisanie z wielkiej litery takich określeń jak np. jeke – tak nazywano Żydów, imigrantów z Niemiec w Mandacie Palestyny, lub sabra – jak określają siebie sami rdzenni Izraelczycy (sabra to opuncja, czyli kolczasty owoc o twardej skórze, ale miękkim i delikatnym wnętrzu)?
Z góry dziękuję za wyjaśnienie
Barbara Gadomska

Dzień dobry!
Chciałem dziś zapytać o szopenfeld, technikę kradzieży sklepowej. Jakie jest pochodzenie tego słowa? Czy można datować jego pojawienie się w polszczyźnie?

Dzień dobry,

bardzo proszę o Państwa opinię na temat miejsca się w zdaniu. Czy to prawda, że należy stawiać się przed czasownikiem (jeśli oczywiście nie zostanie postawione na początku zdania)? W wielu publikacjach największych wydawnictw polskich nie zauważyłam stosowania takiej zasady. Z góry dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem

Ewa

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy obcych nazw własnych ulic, placów, dzielnic, parków, kościołów, dworców itd. – czy w tekście beletrystycznym należy je tłumaczyć, czy zostawiać w oryginalnym brzmieniu? Przykłady: Place de la Cathédrale, Rue des Chanoines, katedra Saint Jean Baptiste… Czy ma to jakieś znaczenie, że nazwy te są fikcyjne? Może należy wybrać wariant pośredni: plac Marie de Bourgogne, plac de la Cathedrale, ulica des Chanoines?
Z poważaniem
Ewa Kaniowska

Szanowni Państwo,
chciałabym dowiedzieć się, jaka jest zasada odmiany imienia Tony? Czy w ogóle dopuszczalne jest nieodmienianie imienia Tony – np. czy można napisać Szkoła im. Tony Halika?
Pozdrawiam
Ewa Zadrożna

Witam. Mam pytańe raczej retoryczne. Czy (ja) dożyje czasuf kjedy język polski pozbeńdźe śe dźiwolon'guf (ew. dżiwolonguf ) f postaći ch, rz, ó i innyh bzdurnyh, skomlikowanyh zapisuf f naszej rodźimej mowje (?). Rozumjem, że dinozałry f rużnyh polskih instytucjah naukowyh straćili by ( ńe łonczńe ) wymoszczone pszes śebje stołki ale dźeći, młodźesz i dorośli mjeli by łatfjejsze żyće. Internet, jak jusz widać, wymuśi te zmjany. Czego fszystkim nam serdeczńe życze. Pozdrawjam.

Upowszechniła się ostatnio przedziwna zasada pisania czego się da wielką literą. Salon samochodowy oferuje Program Bezpłatnej Obsługi Serwisowej; operator GSM proponuje usługę Krótkim Kodem oraz Na Raz, Dwa, Trzy; firma ubezpieczeniowa informuje o nowo utworzonym Pakiecie Świadczeń Dodatkowych etc. Wydaje mi się, że to wpływ ortografii angielskiej; intuicja – być może błędnie – podpowiada, by jedynie pierwszy człon ww. nazw pisać wielką literą plus, ew. ujmować całość w cudzysłów lub wyróżniać np. kursywą. Jak powinno się więc zapisywać tego typu nazwy – czy wg wzorca „tytuły czasopism”, czy może „nazwy instytucji”? Proszę rozwiać raz na zawsze moje wątpliwości.
Serdecznie pozdrawiam
Olga Klecel